link do atlasu na portalu>>> KLIKNIJ
Owocnik - średnicy 4-12 cm; ochrowy, żółtawozielonkawy,
szarooliwkowy, brązowooliwkowy, niekiedy całkiem brązowy lub prawie czarny, zwłaszcza za młodu z typowymi zmarszczkami, wgłębieniami; podczas suchej pogody często spękany na poletka, początkowo półkolisty, potem poduszkowaty, rzadko płasko rozpostarty.
Rurki - białawe, od szarawych do oliwkowobrązowych, po uszkodzeniu barwiące się; najpierw na
fioletowoszaro, potem na czarno; długości do 3 cm, przy trzonie głęboko zatokowo wycięte, pory drobne, szarawe, białawe, szarożółte, potem
oliwkowoszarawe, po dotknięciu szarzejące i czerniejące.
Trzon - białawoszary, szorstki z powodu szeregowo ułożonych ciemniejszych łuseczek, twardy, wysmukły.
Miąższ - białawy, na przekroju przebarwia się na szarofioletowo lub
czarnofioletowo.
Wysyp zarodników - tytoniowobrązowawy.
Występowanie dość częsty, ciepłolubny. Owocniki wyrastają pod grabami, od początku lata, głównie w wilgotnych i cienistych lasach dębowo-grabowych i lipowo-grabowych.
Zastosowanie - jadalny.
Możliwość popełnienia pomyłki - podobny koźlarz babka (Leccinum scabrum) odróżnia się niezmiennym miąższem i występowaniem wyłącznie pod brzozami.
