link do atlasu na portalu>>>KLIKNIJ Kapelusz - od 40 do 150 mm średnicy; początkowo o kształcie półkulistym, stożkowatym, a później spłaszczonym i poduchowatym; barwy złocistożółtej z odcieniem pomarańczowobrązowym lub żółtobrązowy; skórka gładka, naga i lepka; w czasie deszczu bardzo lepka, śluzowata i mazista, natomiast atowa w czasie suszy; trudno oddziela się od miąższu; brzeg ostry, początkowo podwinięty.
Pory - za młodu żółte, z wiekiem oliwkowe do brązowożółtych, uciśnięte lub uszkodzone barwią się na kolor różowawobrązowy; małe w kształcie zaokrąglone, później kanciaste.
Rurki - o długości od 6 do 12 mm; w pierwszej fazie żółte, a później oliwkowożółte; przyrośnięte z trzonem, oddzielające się od miąższu; po ucisku lub uszkodzeniu przebarwiają się na czerwonobrązowo lub brązowo; rurki młodych są owocników zakryte od spodu żółtawą osłoną tworzącą z czasem na trzonie rdzawe zgrubienie.
Trzon - o wysokości od 40 do 120 mm i grubości od 15 do 25 mm; o barwie żółtopomarańczowej lub złotożółtej nad pierścieniem, często pokryty siateczką i drobnymi ziarenkami w kolorze brązowym; poniżej pierścienia, ku dołu jest żółtawobrązowawy, podłużnie włóknisty. Równogruby, cylindryczny, niekiedy maczugowaty; pełny.
Pierścień - jest pozostałością po błonie osłonowej; ma barwę białawą albo żółtawą.
Miąższ - w kapeluszu i trzonie w kolorze najpierw cytrynowożółtym, później żółtawobiałym; po uszkodzeniu lub przecięciu różowolilowy lub brązowawy; reaguje na zabarwienie pod wpływem FeSO4, zabarwiając się na szaroniebiesko; w kapeluszu mięsisty, miękki i soczysty, natomiast w trzonie twardawy i nieco włóknisty; o łagodnym smaku i przyjemnym zapachu.
Zarodniki - w wysypie barwy oliwkowoochrowej.
Występowanie - w lasach modrzewiowych, w lasach mieszanych z modrzewiem i pod pojedynczymi modrzewiami; z tymi drzewami tworzy wyłącznie mikoryzę; spotykany w okresie od czerwca do października; występując pojedynczo, ale najczęściej w grupach; gatunek dość rzadki i są rejony, gdzie jest coraz rzadszy; owocniki zanikają wraz z obumieraniem drzewa.
W Europie występuje około 20 gatunków z rodzaju - Suillus , z czego w Polsce kilkanaście.
Uwagi - jadalny i bardzo smaczny, mało popularny z uwagi na trudność w czyszczeniu i brązowienie miąższu; najsmaczniejsze są młode owocniki; skórkę z kapelusza należy usunąć przy oczyszczaniu, choć nie jest to proste.
Występował również pod nazwami: Boletus grevillei Klotzsch.; Ixocomus elegans (Schum. ex Fr.) Sing.; Boletus elegans Schum. ex Fr.; Suillus elegans.
Podobny gatunek to: maślak żółtawy – Suills nueschii Sing.(Suills flavidus), który rośnie również pod modrzewiamy, ale i pod sosnami. Ma bladoszarawe pory i błękitniejący miąższ. Jest także jadalny, ale jest rzadki.
Inne nazwy zwyczajowe to: grzyb okazały, grzyb strojny, grzyb modrzewiowy, borowik piękny, borowik żółty, borowik strojny, borowik piekący, maślak czerwony, czerwonka, modrzewiak, modrzewiowy, żółtak.
