link do atlasu na portalu>>> KLIKNIJ
Owocnik - od 20 do 50 mm szerokości; od 20 do 150 mm długości; od 10 do 30 mm grubości; w kształcie półkolisty, rozpostarty, konsolowaty, nerkowaty, miękko poduszkowaty i guzowaty; w kolorze gliniastobrązowawym, kakaowobrązowym, bladoczerwonawym, brudnocielistym, cynamonowym lub ochrowym; na powierzchni początkowo pokryty delikatnym aksamitem, później nagi, nierównomiernie jamkowaty; owocniki pojedyncze lub skupione w rzędy, rzadko ułożone dachówkowato; bocznie, szeroko przyrośnięty do substratu; nasada wypukła i nabrzmiała; brzeg tępy, niekiedy nieco falisty, ciemniejący po dotknięciu.
Pory - w kolorze jasnożółtawe, brązowawe, brudnocieliste lub płowe; w kształcie okrągławe, lekko kanciaste, do wydłużonych i nierównych; od 0,3 do 1 mm średnicy i w ilości od 2 do 3 na jeden milimetr kwadratowy.
Rurki - cienkościenne; od 5 do 15 mm długości; w kolorze brudnocieliste lub jasnobrązowe.
Miąższ - w barwie bledszy od koloru powierzchni owocnika; od 5 do 15 mm grubości; W konsystencji soczysto-mięsisty, włóknisty i miękki, gdy nasycony wodą; korkowaciejący z wiekiem i wysuszaniem; wyschnięty jest lekki i kruchy;zapach przyjemny, nieco anyżkowy, przemijający; bez smaku; uciśnięty przebarwia się na czerwonobrązowawo; barwi się na kolor lilowy, szarawolilowy lub fioletowawy, w wyniku działania KOH lub NaOH. Zabarwienie uzależnione jest od stężenia roztworu zasady. Charakterystyczne barwienie występuje po zadaniu czynnika chemicznego, zarówno na świeży owocnik, jak i na eksykat.
Zarodniki - w wysypie koloru białawego z odcieniem słomkowym.
Występowanie - częsty. Owocnik jednoroczny, spotykany wiosną, latem i jesienią, na żywym i martwym drewnie liściastym; bardzo rzadko na iglastym, a jeżeli już, to na jodle. Grzyb nadrzewny, słaby pasożyt.
Uwagi - niejadalny ; wywołuje słabą, włóknistą, zgniliznę typu białego; kiedyś był wykorzystywany do barwienia tkanin.
Gatunek podobny to: bardzo rzadki i będący pod ochroną Hapalopilus croceus (Pers.) Donk - miękusz szafranowy, zwany też złotoporkiem szafranowym. Występuje na dębach i kasztanowcach oraz Pycnoporus cinnabarinus (Jacq.) P. Karst. – gęstoporek cynobrowy, o jaskrawym, cynobrowym, czerwonawym lub ceglastym wybarwieniu i skórzasto-korkowatym miąższu. Wrażliwy na działanie KOH i natychmiast, po jego zadaniu barwiący się na czarno.
Występował również pod nazwami: Hapalopilus rutilans (Pers.) Karst.; Polyporus nidulans Fr.; Inonotus nidulans (Fr.) P. Karst.; Phaeolus nidulans (Fr.) Pat.; Polyporus nidulans Fr.; Polystictus nidulans (Fr.) Gillot ex Lucand, Cat. Champ. Marn.
Literatura
1. A. Dermek „Grzyby znane i mniej znane.”
2. S. Domański, H. Orłoś, A. Skirgiełło „Flora Polska. Grzyby (Mycota). Tom III. Żagwiowate II (Polyporaceae pileatae), Szczeciniakowate II (Mucronoporaceae pileatae). Lakownicowate (Ganodermataceae). Bondarcewowate (Bondarzewiaceae). Boletkowate (Boletopsidaceae). Ozorkowate (Fistulinaceae).
