Ozorek dębowy - Fistulina hepatica
: wtorek, 31 sierpnia 2010, 22:14
Ozorek dębowy - Fistulina hepatica
Link do atlasu na portalu >>> KLIKNIJ
Owocnik- językowaty, konsolkowaty lub szypułkowaty kapelusz. Miewa on średnicę 10-20 (30) cm, grubość 2-6 cm i kolor pomarańczowo-krwistoczerwony lub czerwonobrązowy. Górną powierzchnię pokrywa elastyczna, żelatynowata, promieniście pręgowana skórka, dająca się ściągać, wydzielająca śluzowatą substancję, z której mogą powstawać czerwone krople na zaokrąglonym brzegu kapelusza. Dolna strona kapelusza składa się z pojedynczych rurek nie zrośniętych z sobą ściankami. Pory o jednolitym, żółtawobiałym zabarwieniu, różowieją pod wpływem nacisku i później.
Miąższ - również czerwony, soczysty, z ciemniejszymi pręgami w miejscu rozłamania, poprzecinany promienistymi włókienkami, łatwy do rozerwania. Ma odświeżający owocowy zapach i nieco kwaskowaty, czasami lekko gorzkawy smak.
Wysyp zarodników - czerwonawobrunatny.
Występowanie - ozorek dębowy jest szeroko rozpowszechniony w Europie, a jego północna granica występowania pokrywa się z granicą występowania gatunków dębu; rośnie na drewnie starych dębów żywych i martwych, przy korzeniach lub wyżej, na pniu; innym gospodarzem może być kasztan jadalny, natomiast zasiedlenie innych drzew liściastych zdarza się dużo rzadziej. Owocniki pojawiają się od lata do jesieni.
Zastosowanie - młody daje się zjeść, ale są różne opinie na temat jego przydatności do spożycia.
Możliwość popełnienia pomyłki - ozorkowiec dębowy (Buglossoporus pulvinus), który ma podobny kształt i barwę wysypu zarodników; początkowo jest również mięsisty i soczysty i podbiega czerwonym kolorem. Oba grzyby nie są jednak z sobą spokrewnione i przy dokładniejszym obejrzeniu dają się dobrze rozróżnić.
Status na Czerwonej Liście: R - rzadki
Uwagi - hepatica oznacza „wątrobowy, podobny do wątroby”
Gatunek pod ścisłą ochroną w Polsce!!!!
Link do atlasu na portalu >>> KLIKNIJ Owocnik- językowaty, konsolkowaty lub szypułkowaty kapelusz. Miewa on średnicę 10-20 (30) cm, grubość 2-6 cm i kolor pomarańczowo-krwistoczerwony lub czerwonobrązowy. Górną powierzchnię pokrywa elastyczna, żelatynowata, promieniście pręgowana skórka, dająca się ściągać, wydzielająca śluzowatą substancję, z której mogą powstawać czerwone krople na zaokrąglonym brzegu kapelusza. Dolna strona kapelusza składa się z pojedynczych rurek nie zrośniętych z sobą ściankami. Pory o jednolitym, żółtawobiałym zabarwieniu, różowieją pod wpływem nacisku i później.
Miąższ - również czerwony, soczysty, z ciemniejszymi pręgami w miejscu rozłamania, poprzecinany promienistymi włókienkami, łatwy do rozerwania. Ma odświeżający owocowy zapach i nieco kwaskowaty, czasami lekko gorzkawy smak.
Wysyp zarodników - czerwonawobrunatny.
Występowanie - ozorek dębowy jest szeroko rozpowszechniony w Europie, a jego północna granica występowania pokrywa się z granicą występowania gatunków dębu; rośnie na drewnie starych dębów żywych i martwych, przy korzeniach lub wyżej, na pniu; innym gospodarzem może być kasztan jadalny, natomiast zasiedlenie innych drzew liściastych zdarza się dużo rzadziej. Owocniki pojawiają się od lata do jesieni.
Zastosowanie - młody daje się zjeść, ale są różne opinie na temat jego przydatności do spożycia.
Możliwość popełnienia pomyłki - ozorkowiec dębowy (Buglossoporus pulvinus), który ma podobny kształt i barwę wysypu zarodników; początkowo jest również mięsisty i soczysty i podbiega czerwonym kolorem. Oba grzyby nie są jednak z sobą spokrewnione i przy dokładniejszym obejrzeniu dają się dobrze rozróżnić.
Status na Czerwonej Liście: R - rzadki
Uwagi - hepatica oznacza „wątrobowy, podobny do wątroby”
Gatunek pod ścisłą ochroną w Polsce!!!!
